زمستون شده بود. هوا دلش گرفته بود و بهونه گریستن داشت و بالاخره نتونست بغضش رو تو گلوش کنترل کنه. بغض ترکید و در آسمون باز شد. اشکای بارون از گونه های ابرها سرازیر می شدن و شر شر بر صورت زمین و پشت بام ها می ریختن. هوا سرد بود. مش قربون تلفنش رو برداشت و به پسرش تماس گرفت: سلام پسرم
امام علی(ع):
تَجاوَز مَعَ القُدرَةِ وأحسِن مَعَ
الدَّولَةِ تَکمُل لَکَ السِّیادَةُ. عیون
الحکمت ،ص200
آن گاه که قدرت دارى ، در گذر ، و آن گاه که دورِ حکومت توست ، نیکى کن ، تا سَرورى برایت به
کمال رسد.
جدال قلمی حسین شریعتمداری و زیباکلام
حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت در جواب به نامه زیباکلام نوشت:
«تقى
الدین احمد بن عبدالسلام» معروف به «ابن تیمیه» عالم حنبلى مسلک اهل سنت را پدر
فکرى و معنوى سلفى گرى نامیده اند. او در سال 661 هجرى قمرى در شام به دنیا آمد و
به سال 728 در زادگاهش وفات یافت. وى به هنگام مرگ در زندان به سر مى برد.
ابن تیمیه انسانى عقل ستیز و خواهان کنار نهادن عقل یا همان «حجت باطنى پروردگار»
از تمامى شئون زندگى بود. او اعتقاد داشت که وظیفه ما تنها «تقلید از سلف صالح»
است. از این رو تمامى مظاهر زندگى جدید را نفى مى نمود. «سلف» (در مقابل خلف) به
معنى متقدم و سابق است و در اصطلاح، به علماى اسلامىِ سه قرن اول هجرى گفته مى
شود.
محسن غرویان، فعال سیاسی و مدرس حوزه علمیه قم، با بیان اینکه جریان تخریب آیت‌الله هاشمی رفسنجانی اتفاق تازه‌ای نیست به خبرنگار «آفتاب» گفت: امام خمینی (ره) در مورد ایشان فرمودند که تا انقلاب زنده است، هاشمی زنده است. بعد از انقلاب ۵۷ عده‌ای توطئه‌ی ترور فیزیکی ایشان را رقم زدند و کم‌کم شروع کردند به ترور شخصیتی ایشان. ولی آیت الله هاشمی با صبر، حوصله و درایت همه این بحران‌ها را پشت سر نهادند. حتی خود رهبری فرمودند که «هیچ کس برای من هاشمی نمی‌شود» برای همین گروهی در تلاشند تا رابطه رهبری با آیت الله هاشمی رفسنجانی را بر هم زنند.
پاسخ زیباکلام به حسین شریعتمداری: حق اظهارنظر در مورد برنامه هسته ای کشور
بسمه تعالی
سرور مکرم جناب آقای حاج حسین
شریعتمداری
مدیر مسئول روزنامه وزین کیهان دامة
اقباله
با
سلام و عرض ادب، همانطور که مستحضرند انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده ادبیات وعلوم
انسانی دانشگاه تهران روز چهارشنبه 26 آذر نشستی برگزار می کنند در خصوص بررسی روند
برنامه هسته ایی کشور . آقایان دکتر هرمیداس باوند، احمد شیرزاد، سیروس ناصری و
این بنده حقیر از طرف انجمن دعوت شده بودیم. آقای سیروس ناصری البته نتوانستند
حضور پیدا کنند . بخش هایی از آنچه که در آن نشست گفته شد توسط سایت ها درج شدند.
مطالب گفته شده بالاخص توسط آقای دکتر شیرزاد و بنده با مخالفت و واکنش تند
جنابعالی و برخی دیگر از همفکرانتان قرار گرفت.
خانمی در مشاوره
تلفنی می‌گفت: با دوست شوهرم رفت و آمد خانوادگی داشتیم، مورد اعتماد شوهرم بود و
من هم روی همین اساس ایشان را به خاطر قیافه مذهبی اش و دوستی با شوهرم قابل
اعتماد می دانستم. روزی زنگ منزل به صدا در آمد. دوست شوهرم بود. بعد از سلام و
تعارف های متداول به ایشان گفتم که شوهرم منزل نیست و سفر چند روزه ای رفته اند.
ایشان خداحافظی کرد و رفت.
باور کردنی!!! نبود فردای آن روز ایشان باز آمدند درب منزل. اما با یک جعبه شیرینی
و چند شاخه گل.
امام علی(ع):
المُتَّقونَ سادَةٌ ، وَالفُقهاءُ قادَةٌ ،
وَالجلوس الیهم عباده. امالی طوسی، ص 225
پرهیزگاران، سروَرند و دین شناسان ، پیشوا و همنشینى ، با آنان مایه فزونى است.
امام علی(ع):
العاقل یعتمد على عمله و الجاهل یعتمد على امله. غرر
الحکم ،ص43
اشخاص
عاقل بسعى و کوشش خود تکیه میکنند ولى مردان نادان به آمال و آرزوهاى خویشتن متّکى هستند.
آن روز درس‌هایشان را نخوانده بودند؛ «حمید» و «مرتضی» و «یاسین» و «محمدرضا». درس نخواندن همان و تنبیه همان. ٤ دانش‌آموز کلاس سوم مدرسه (ح) پاکدشت فکرش را هم نمی‌کردند که قیمت نیاوردن کتاب‌هایشان به مدرسه، چنین عاقبت عجیب و غریبی باشد.
