سیاست چیست و سیاست ورز کیست ؟

کوروش الماسی : شاید استفاده از واژه حیرت‌انگیز برای انعکاس صحنه سیاسی کشور خیلی دور از واقعیت نباشد؛ چراکه رفتار، اظهارات و عملکرد برخی سیاست‌ورزان به‌ طور حیرت‌انگیزی برای نظام، منافع و امنیت ملی مضر است. به‌ طور طبیعی برای نظاره‌گران صحنه سیاسی این پرسش مطرح می‌شود که چرا با وجود مشکلات متعدد و گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، علمی، تجاری، روابط بین‌المللی و... . سیاست‌ورزان ناتوان از انسجام، همکاری، تفاهم، هم‌اندیشی و... میان خود هستند؟ چرا برخی سیاست‌ورزان رفتار، اظهارات و عملکردی برخلاف اقتدار و پایداری نظام منافع و امنیت ملی انجام می‌دهند؟ متنفذان و سیاست‌ورزان با گرایش‌های فکری گوناگون ممکن است پاسخ‌ها و تحلیل‌های متفاوت یا گاهی متناقضی برای حیرت‌انگیزبودن رفتار، اظهارات یا عملکرد برخی سیاست‌ورزان ارائه دهند. با وجود این، نگارنده معتقد است اصلی‌ترین دلیل حیرت‌انگیزبودن اندیشه‌ها، اظهارات و عملکرد برخی سیاست‌ورزان نبود اجماع نظر درباره تعریفی واحد برای چیستی سیاست و کیستی سیاست‌ورز است؛ ازاین‌رو، شاید تبیینی ساده از چیستی سیاست و کیستی سیاست‌ورز خالی از لطف نباشد.
سیاست چیست؟ اتخاذ راه‌ها و روش‌های گوناگون برای استفاده بهینه از امکانات، دارایی‌ها، منابع گوناگون و توان کشور برای تأمین رفاه، آرامش و امنیت شهروندان است.
سیاست‌مدار کیست؟ فرد یا افرادی که در صورت تصاحب جایگاه یا مسئولیتی در نهادهای اجتماعی، سیاسی‌ و حکومتی بتواند و بخواهد، صادقانه و بی‌منت، برای شهروندان و هم‌وطنان دچار مشکلات گوناگون و متعدد به‌ویژه اقتصادی، خود؛ رفاه، آسایش و امنیت ایجاد کند. اگر تبیین فوق از چیستی سیاست‌ و کیستی سیاست‌ورز را اجمالا بپذیریم، آن‌گاه می‌توان گفت سیاست‌ورزان نباید و نمی‌توانند اهداف، خواسته‌ها و تمایلات فردی یا گروهی داشته باشند. اینکه یگانه وظیفه سیاست‌ورزان در جهان معاصر برخلاف قرون وسطا، تلاش بی‌وقفه، صادقانه و بی‌منت برای برطرف‌کردن مشکلات گوناگون شهروندان است و لاغیر.

سیاست‌ورزانی که تمایلات یا اهداف شخصی دارند، بهتر است به حوزه تجارت و اقتصاد وارد شوند و عرصه سیاست‌ورزی را به افرادی واگذارند که توانایی کنترل تمایلات، اهداف و خواسته فردی یا گروهی خود را دارند و اینکه خیر فردی را در خیر جمعی می‌پندارند. اینکه عمیقا باور دارند یگانه راه ایجاد رفاه، آرامش و امنیت فردی؛ تحقق رفاه، آرامش و امنیت جمعی، اجتماعی و ملی است. سیاست‌ورزانی که در هر جایگاهی از قانون، آرمان‌ها و اهداف بزرگ انقلاب، دین و... برای تحقق اهداف، تمایلات و خواسته‌های فردی و گروهی استفاده ابزاری می‌کنند، شدید‌ترین و در برخی مواقع جبران‌ناپذیر‌ترین صدمات را به نظام، منافع و امنیت ملی می‌زنند. برای امنیت و پایداری نظام و آرمان‌های انقلاب همانند ظلم‌ستیزی، قانون‌مداری، عدالت‌خواهی، فقرزدایی، رفع فساد برخی مقامات و متنفذان سیاسی، تعالی ارزش‌های انسانی، توسعه همه‌جانبه کشور و رفع وابستگی به بیگانگان، الزامی و ضروری است تا بزرگان که ریشه‌های انقلاب هستند، دلسوزان نظام و منافع ملی، درباره سازوکاری برای محدودکردن افرادی که از آرمان‌های انقلاب، ارزش‌های دینی و آبروی نظام برای تحقق اهداف و تمایلات فردی استفاده ابزاری می‌کنند، به تفاهم و درک مشترک برسند. 
مباحث یا اندیشه‌های منطقی، اجمالا، دو موضوع را تبین می‌کنند: 
١- برای تحقق اهداف از هر نوعی (سیاسی، اقتصادی، دفاعی و...) ضروری و الزامی است تا داده‌ها، امکانات، توانایی‌ها و... به شکلی خاص چیدمان شوند. 
٢-برخی اهداف، کارها، امور، خواست‌ها، تمایلات و... دست‌نیافتنی، غیرعملی و ناممکن هستند به خود و در امور اجتماعی به دیگر شهروندان آسیب می‌رسانند. 
در جهان معاصر مخرب‌ترین دشمنان یک حکومت، افراد منفعت‌طلب و بی‌سوادی هستند که از همه ارزش‌های انسانی، اجتماعی، سیاسی، دینی، اخلاقی و... صرفا برای تحقق تمایلات، اهداف، خواسته‌ها و اندیشه‌های متوهم و بیمارگونه خود استفاده می‌کنند. هیچ نظام اجتماعی یا سیاسی‌ای بدون پایبندبودن به یک‌سری ارزش‌های انسانی، اخلاقی، سیاسی، دینی، اجتماعی که در قانون اساسی هر جامعه یا کشوری نمود می‌یابد، پایدار نخواهد بوداینجا.