رویکردهای نظری به مسئله رأی مردم
رای مردم منشأ اثر است
جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد» جملهای از امام خمینی (س) بود که نسل اول و دوم انقلاب آن را به خوبی به یاد دارند. جملهای که اهمیت بسیار زیادی داشت و از دو طرف حد و حدود را مشخص می کرد.
روز گذشته (14 دی 94 )رهبر معظم انقلاب در دیدار
با ائمه جمعه کشور مطلب بسیار مهمی را در این رابطه بیان کردند که توجه
به زمانبندی ارائه آن نیز از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
تاکید رهبری از ابتدای سال 92 تاکنون بر مسئله «حقالناس» بودن رای مردم،
یکی از نقاط عطف انتخابات 92 و به امیدخدا در انتخابات آینده خواهد
بود. با این حال در این سخنرانی رهبر انقلاب پایه این بحث را یک قدم عقبتر
کشیده و به مسئلهای مهمتر اشاره میکند. در ابتدای انقلاب برخی به دنبال
«جمهوری دموکراتیک اسلامی» بودند که حضرت امام بخش «نه یک کلمه زیاد»
را برای این گروه بیان کرد. اما بخش «نه یک کلمه کم» چطور؟ در ابتدای انقلاب برخی با توسل به اقبال مردم
به روحانیت خواهان برقراری «حکومت اسلامی» بودند. نظامی که در آن رای و
نظر مردم تنها در «تحقق» آن تاثیرگذار خواهد بود و نظام به آن اتکایی
نداشته و بعد از مرحله «تحقق» - بخوانید ظهور و شکل گیری - دیگر نظر مردم در آن اهمیت
نخواهد داشت. لذا رهبر کبیر انقلاب با توجه به آنکه میدانست مردم
خواهان چه چیز هستند، اعلام کرد که از جمهوری اسلامی کلمهای هم نباید کم
شود و در واقع بیان این مسئله بود که نباید به «حکومت اسلامی» صرف و
مدنظر برخی افراد تبدیل شود.
این موضوع در بیان رهبری در روز
گذشته نیز دیده شد. به اعتقاد رهبری انتخابات «بسیار مهم» و «نعمتی واقعا
بزرگ» است. ایشان تاکید داشتند که امام برخلاف برخی نظرها معتقد بود
که رای مردم منشأ اثر است: «این برکت حقیقی، ناشی از نگاه عمیق و روش امام خمینی(س)
است که بر خلاف برخی نظرها، انتخابات را در حکومت اسلامی لازم و مردم را
صاحب مملکت میدانست و باشد.»نکته مهم این بخش از بیانات رهبری در این
مسئله است که آن را «نگاه راهبردی» امام(س) دانسته و گفتند: «در پرتو
این نگاه و تصمیم راهبردی امام، مردم همیشه در کنار انقلاب مانده اند
چرا که تصمیمات خودشان را در کشور تأثیرگذار میدانند.»مردم را
«صاحب مملکت» دانست و رای آنها را «تاثیرگذار» و «مهم» انگاشتن دقیقا نقطه
افتراق با نگاهی است که به رای مردم در نظام اسلامی با جنبه تزئینی برخورد
میکند. تفاوت دیدگاهها درباره تاثیر رای مردم در مشروعیت نظام
به دوره امام محدود نماند و بعدها در نگرش برخی جناحها و جریانات
سیاسی بازتاب یافت.هفته نامه پرتو یکی از کانونهایی است که به انعکاس دیدگاههای
فکری این جریان میپردازد که رای مردم را در مشروعیت نظام ضروری نمیداند
یکی از رهبران فکری این جریانات میگوید «ملاک اعتبار قانون اساسی و مصوبات
خبرگان رضایت ولی فقیه است»آمده است: «... ولی فقیه یعنی جانشین امام معصوم
یعنی کسی که می خواهد حق را تعیین کند او گاهی مصلحت می بیند بگوید
شما رأی بدهید! او دستور می دهد که رأی بدهید چه کسی رئیس جمهور
باشد. انتخابات ریاست جمهوری اعتبارش به رضایت اوست. مصلحت دیده که در
این شرایط مردم رأی بدهند. اما حقیقت این است که آنها دارند
پیشنهاد می کنند و میگویند ما این فرد را می خواهیم اما الامرالیکم
شما باید نصب کنید نخواستی نصب نکن. این که حضرت امام(ره) می فرماید رئیس
جمهور منتخب بدون نصب ولی فقیه طاغوت است یعنی همین»! ایشان دربارة انتخابات
خبرگان هم گفته بودند: «... دو راه وجود دارد: مراجعه به آرای
عمومی که مردم مستقیم بیایند رأی بدهند و کسی را تعیین کنند، یا چند
مرحله ای باشد یعنی مردم خبرگان را تعیین کنند خبرگان رهبری را معرفی
نماید. فعلاً این روش در قانون اساسی آمده و امام این را تأیید کرد.
ما خیالمان راحت است. اعتبار قانون اساسی به امضای او ست ... مادامی که ولی
فقیه دیگری آن را تغییر ندهد والا او می تواند بگوید مصلحت این
زمان اقتضای نوعی دیگر از انتخاب را دارد.»( 7/10/84)
اعتقاد به رای و نظر مردم و
منشأ اثر دانستن آن یکی از مبناییترین اختلافات میان آنهایی است که جمع میان
جمهوریت و اسلامیت نظام را نمیتوانند آنطور که حضرت امام در نظر داشت و
رهبری بیان میکند، بپذیرند. به اعتقادبرخی حتی لفظ جمهوری در
بیان امام برای این بود که امام از مسائل روز در ادبیاتش استفاده کند
و الا نظرشان همان «حکومت اسلامی» بودهاست. از بزرگان نشریه پرتو گفته بود:
«کسانی که فرمایشات حضرت امام(س) را در سخنرانیها و کتابهایشان دیده
باشند، میدانند که امام(س) از لفظ حکومت اسلامی استفاده میکردند،
اما از آنجا که واقعه انقلاب در این جهان اتفاق میافتد و جهان میخواهد
بداند چه حکومتی در ایران قرار است بر سرکار بیاید، امام از ادبیات
سیاسی روز استفاده کرده و منطقی را اتخاذ کردند که مورد توافق و
فهم دیگران باشد.» و ادامه میدهند: «امام(س) در صدد نفی
حکومت سلطنتی موجود در ایران بودند، باید به گونهای سخن میگفتند
که آنها هم متوجه شوند و لذا لفظ جمهوری را به کار بردند» نمونههای
بسیار زیادی از سخنان رهبری در تایید اهمیت حضور و رای مردم میتوان
اشاره کرد اما به باور من مهمترین آنها دو روز پیش از انتخابات 92 بیان شد.
جایی گفتند: «من توصیه اوّل و اهمّم حضور در پای صندوقهای رأی است؛
این از همه چیز مهمتر است برای کشور. ممکن است بعضیها حالا به هر دلیلی
نخواهند از نظام جمهوری اسلامی حمایت بکنند امّا از کشورشان که میخواهند
حمایت کنند، آنها هم باید بیایند پای صندوق رأی. همه باید بیایند.»
(22/3/92)
کنار هم گذاشتن دو نوع نگاه و در
ظرف زمانی فعلی که رهبری به آن اشاره کردند، تفاوت میان آنها را آشکار و
اهمیت آن را برملا می کند. یک سو آنهایی قراردارند که شکل نظام را
«حکومتی» میخواهند.
به طوری که اگر «حاکم» و «ولی فقیه» تمایل داشت از اساس آن را مورد تغییر
قرار داده و حتی رجوع به آرای مردم را تعطیل کند. در طرف دیگر
نگاهی قرار دارد که حتی رای آنها که به «نظام هم اعتقاد ندارند» را هم «مهم» می شمارد.
تفاوت این دو نگاه بسیار عمیق و در شرایط فعلی گویای حقایق بسیاری است. اینجا
داوود حشمتی/