ناراحتی شوهر سبب نارضایتی وناراحتی خدا می گردد
روزى حضرت
فاطمه زهرا (س)بر پدرش ، رسول خدا (ص)وارد شد، وقتى رسول خدا چشمش بر چهره فاطمه
افتاد، او را گریان و غمگین دید، به همین جهت علّت را جویا شد؟
حضرت زهرا (س)در پاسخ پدر اظهار داشت : اى
رسول خدا! روز گذشته بین من و همسرم ، علىّ بن ابى طالب (ع)جریانى اتّفاق افتاد که با یکدیگر ضمن صحبت ، شوخى و مزاح مى کردیم
و من جمله اى را به عنوان شوخى به شوهرم گفتم ، که موجب ناراحتى او شد
و چون احساس کردم که همسرم ناراحت است ، از سخن خویش غمگین و پشیمان گشتم و از او
خواهش کردم تا از من راضى و خوشحال گردد.
و او نیز عذر مرا پذیرفت و شادمان شد و با خنده روئى با من مواجه گشت و احساس کردم
که از من راضى مى باشد؛ ولى اکنون از خداى خود وحشت دارم که مبادا از من خشمگین و
ناراضى باشد.
رسول خدا (ص)با شنیدن چنین مطالبى اظهار
نمود: اى دخترم ! همانا رضایت و خوشنودى شوهر همانند رضایت و خوشنودى خداوند متعال
خواهد بود و غضب و ناراحتى شوهر سبب نارضایتى و ناراحتى خدا مى گردد.
و سپس افزود: هر زنى که خداوند را همچون حضرت مریم عبادت و ستایش کند؛ ولیکن شوهرش
از او ناراضى باشد، عبادات و اعمال او مقبول درگاه خدا قرار نمى گیرد.
اى دخترم ! هر زنى که زحمات و مشقّات خانه دارى را تحمّل کند و خانه دارى نماید و
براى رفاه و آسایش اعضاء خانواده اش تلاش نماید، همانا او اهل بهشت خواهد بود.
احقاق الحق، ج 19، ص 112 و 113
