نکاتی درخصوص هفته وحدت
«هفته وحدت»، نوازد نورس نارسی نیست که اول هفته به دنیا بیاید و چند روز با
رنجوری سپری کند و آخر هفته از دنیا برود، هفته وحدت درخت تنومندی است که در صدر
اسلام، بذرش به دست پر برکت پیامبر مهربانی کاشته شده‌است و روز به روز پربارتر می‌شود.
دشمنان اسلام، علف‌های هرزی هستند، که دست در دست هم داده‌اند تا اجازه نفس کشیدن
و رشد را از این درخت بگیرند. تبلور، اتحاد مسلمان در هفته وحدت، مایة«وحشت»
دشمنان شده‌است. هرکسی که به این وحدت اسلامی صدمه بزند و در واقع کمک به رشد علف‌های
هرز کرده و راه رشد این درخت پرثمر را به سهم خود گرفته‌است. مراجع شیعه تقویت
اتحاد صفوف مسلمان را «واجب» و ایجاد تشتت و تفرقه را «حرام» می‌دانند. پس اگر
هفته وحدت باید همیشگی و همه روزه باشد، نباید هفتة وحدت را جشن بگیریم؟ هفتة وحدت
را «باید» جشن بگیریم، چون این کار مانند خانه روبی قبل از عید، یا جشن تولد، و یا
یادداشت برای یادآوری و غفلت‌زدایی است. مانند پرچم و یک سمبل است که ما را به خود
می‌آورد. و نماد تبری ابراهیم(ع) بر بت اسکتبار و صنم جهل.
چند نکته:
1. وقتی در قرآن به صراحت بیان شده که به بت‌ها و خدایان ساختگی
مشرکان بد و بیراه و ناسزا نگویید، ما هم نباید به همدیگر ناسزا بگوییم.
2. از خداوند رحمان و رسول اکرم او پیروی کنید و با هم نزاع و ستیز نکنید که بنیان
مهرتان و حکمت و حکومت‌تان سست می‌شود و نسیم پیروزی بر شما نمی‌وزد و صبوری کنید
که خداوند با شکیبان است؛وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ
فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ
الصَّابِرِینَ.[2]
3. و هرگز در برابر دشمن سست نشوید و از مصائبى که بر شما وارد مى شود، غمگین
مباشید که شما برترید اگر مؤمن واقعى باشید. وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا
وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ .[3]
4. همانا مؤمنین با یکدیگر برادرند، پس میان برادران خود (در صورت اختلاف و نزاع)
صلح و آشتى برقرار کنید و تقوى داشته باشید تا مورد ترحّم خداوند قرار گیرید؛
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُواْ بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُواْ
اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ».[4]
درمانگر: پیامبر عزیز اسلام، اهل بیت، عقل.
روش درمان: به طور کلی برای درمان مشسکلات خانواده بزرگ اسلام می‌توان از روش‌های
شناختی، رفتاری، عاطفی، تجسمی، معنویت درمانی، کاردرمانی و...کمک بگیریم. در این
درمان‌ها بر اموری تأکید می‌شود مانند:
1- کتاب درمانی(قرآن)
2- نقاط مشترک(خدا، قرآن، کعبه، پیامبر مهربانی، مناسک حج و عمره، اصل نماز و
روزه، باور به انبیاء و معاد، باور به برادری و فرزندان حضرت آدم بودن همه مردم،
صحابه مورد وفاق و...)
3- توجه به زیان‌های تفرقه و فواید اتحاد
4- بر هم زدن معادلات تفرقه‌افکن دشمن (مانند تفرقه بینداز و حکومت کن)
5- تکنیک «زن و شوهر جنگ کنند، ابلهان باور کنند.» برای ناامید کردن دشمن، با
جلسات دینی و سیاسی مشترک
6- با درخواست حق وتوی برای کل خانواده بزرگ اسلام.
7- دعای وحدت بعد از نماز جماعت
8- شرکت شیعه و سنی در مراسم دینی همدیگر
9- طرح وحدت و دوستی با ادیان دیگر و توجه به معنای این آیه که بعد از نماز خوانده
می‌شود: آَمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ
کُلٌّ آَمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ
بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ
رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ؛ فرستادة ما به آن‌چه از جانب پروردگارش به سوى او
نازل شده ایمان آورده و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و کتاب ها و فرستادگان او
ایمان آورده اند (و گفتند) میان هیچ یک از فرستادگان او فرق نمى گذاریم، و گفتند:
شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا عفوت را مى طلبیم، و بازگشت (همه) به سوى
توست.[5]
پی نوشت :
1. وسائل الشیعه، ج 12، ص 212.
2.انفال، 46.
3.آل عمران، 139.
4.حجرات،10.
5. بقره، 285.
منبع: خانه خوبان، م.ح قدیری، ش60
