در پناه نماز
وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ
إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِینَ (بقره 45)
از شکیبایى و نماز یارى جویید و به راستى این [کار]
گران است مگر بر فروتنان
صبر
ونماز، دو اهرم نیرومند در برابر مشکلات است. «استعینوا بالصبر و...»
هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگى بیشتر کنیم، امدادهاى او را بیشتر دریافت
کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «استعینوا بالصبر و الصلوة»
ضمناًاستعانت از خداوند در آیهى «ایّاک نستعین» (فقط از تو یاری می جوییم ) با
استعانت وکمک گرفتن از آنچه به دستور اوست،منافاتی ندارد. «استعینوا بالصبروالصلاة»
سنگین بودن نمازبرای انسان وسبک شمردن آن ، نشانهى تکبّر در برابر خداست. «لکبیرة
الاّ على الخاشعین»پس نشانه خضوع دربرابر خدا مقید بودن به نماز است.
به خاطر اهمیت نماز است که پیامبر
اکرم (صلی الله و علیه و آله) ، اسلام را با نماز آغاز کرد؛ صبح روز دوشنبه بود
که در غار حراء، پنج آیۀ اول سورۀ «علق» را دریافت کرد: ﴿بِسْمِ اللَّهِ
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ خَلَقَ
الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ
بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ﴾.
از کوه پایین آمد. در دامنۀ کوه،
جبرئیل مجدداً نازل شد و همان روز، اول دستور وضو گرفتن و نماز خواندن را آورد.
ایشان، عمر گرانبهای خویش را نیز با سفارش دربارة نماز به پایان رساندند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «پیغمبر هنگام جان دادن، سرش بر سینۀ من بود و
دلواپسِ نماز مسلمانان بود و این جمله را فرمود و از دنیا رفت: لَا تَنَالُ
شَفَاعَتِی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِهِ وَ لَا یَرِدُ عَلَیَّ الْحَوْضَ لَا وَ
اللَّه؛ به خدا قسم، شفاعت من به کسی که
نماز را سبک بشمارد، نمی‌رسد و بر حوض کوثر بر من وارد نمی‌شود.
(بصیرة المتعظین، ج2، ص 319)
انشاء الله از نماز گزاران باشیم ------------------------------------گرمابی
