گاهگاه

 

می خورم بر سفرۀ افلاس ،با نان وپنیر

گاه نعنا ، گاه پونه ، گاه ریحان ، گاه سیر

هر زمان شخصی دگر باید شدن در زندگی

گاه زیرک ،  گاه هالو  ، گاه برنا  ، گاه پیر

زندگی مجبور می سازد کسان را تا شوند

گاه میش  وگاه گرگ  وگاه موش  وگاه شیر

روسیَه زالو است  ، اما خون  مارا  می مکد

گاه ...... گاه ......گاه ........ گاه ...........

صاحب نفتیم ، اما  می دهد  ما  را عذاب

گاه گاز  و گاه بنزین  ، گاه نفت   وگاه قیر

مرد میدان عمل از دست تهمت می خورد

گاه تیغ  و  گاه خنجر ،  گاه زوبین ،   گاه تیر

ساقی  ایام  می ریزد  به  جام  این  و  آن

گاه زهر  و گاه شربت،  گاه شهد  و گاه شیر

می کند  مخلوق  را  پست  و  بلند   روزگار

گاه مفلس،  گاه منعم ، گاه مضطر  ،گاه میر

 می نشیند مرغ خوشبختی به بام هر کسی

گاه تند   و  گاه کند   و  گاه زود   و   گاه دیر

توفیق