ظلم وفساد هم دراین دنیا عذاب دارد وهم در جهان آخرت
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ
ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّکْرًا (کهف87)
گفت اما هر که ستم ورزد عذابش خواهیم کرد سپس به سوى پروردگارش
بازگردانیده می شود آنگاه او را عذابى سختخواهد کرد
در این آیه
ظلم مطلق است وهم شامل ظلم وفساد در زمین می شود وهمچنین با توجه به آیات دیگر
مشخص می شود که ظلم در اینجا شامل کفر و شرک، هم می شود .چون در مقابل ایمان، به
جاى شرک، ظلم به کار رفته است «امّا مَن ظَلَم... امّا من آمن»
حکومت اسلامى حقّ دارد با مشرکان وظالمان وکسانی که در زمین فساد می کنند برخوردى
تند داشته باشد. «مَن ظَلَم فسوف نُعذّبه»
ذوالقرنین به امید توبهى ستمگران بود و لذا در کیفر آنان شتابى نکرد. «مَن ظَلم
فسوف نُعذّبه»
عذاب دنیا، مانع کیفر آخرت نیست ظلم وفساد وشرک هم دراین دنیا عذاب دارد وهم در
آخرت. «نُعذّبه، فیُعذّبه»
اما تنها تفاوت در این است که کیفر دنیوى، شناخته شده و معلوم است، ولى عذاب آخرت
ناشناخته است. «عذاباً نُکرا»
الله اعلم
