اشاره ای به«مکتب تفکیک»

قبل از هرچیز خدمت شما عرض کنم که مطلبی که درخصوص تفکیک درمتن ذیل ارائه می شود مربوط است ،به نویسنده ودانشمند بزرگ ویکی ازطرفداران این مکتب یعنی استاد محمدرضا حکیمی ،که از کتاب شرف الدین ایشان نقل می شود.

اشاره ای به «مکتب تفکیک» :

جریان مراجعه به متون که ما آن را «نهضت متن گرایی » اصطلاح کرده ایم در روزگاران فعلی اهمیت بیشتری می یابد ،زیرا دراین روزگاران ،روزگاری دراز از صدر اسلام وهنگام نزول وصدور این متون گذشته است وبطبع افکار وبرداشتها وتلقیها ،از اسلام با اصطلاحات واندیشه ها مخلوط گشته است.

این است که رجوع به اسلام اصل ونشان دادن آن حقایق متبلورِ آسمانی کاری بس عظیم است وروشن کردن راه بشر با آن تعالیم ناب وسره خدمتی بس بزرگ .نباید متون فراموش گردد ، ونقل مستند متروک ماند .گاه ممکن است تصور شود که متون اصلی فراموش نشده است ،واین علوم واصطلاحات ،عصارۀ همانها ومبتنی بر آنهاست ،در صورتی که در غالب موارد ومسائل  چنین نیست ومنحصر شدن تحصیلات دینی به علو م واصصطلاحات به معنای فراموش کردن متون اسلامی است، یا غفلت از آن .

کوشش عظیم عالمان مکتب تفکیک در همین راه انجام یافته است .مکتب تفکیک که میان مکاتب عقلی وفلسفی وعرفانی ومعارف اصیل وحی ،تفکیک قا ئل می شود ، واین احتیاط را هیچگاه از دست نمی نهد ، در صدد احیاء تعقل قرآنی وتفقه الاهی است ، تا جهانشناسی را پی ریزد وعرضه کند ، فارغ از هر اندیشۀ غیر قرآنی وخالص از هر شائبه فکری ونظری که از سوی متفکران واصحاب ریاضیات عرضه شده است .

در نظر اصحاب این مکتب هیچ معرفتی سره تر وناب تر از معرفت قرآنی وحدیثی خالص واجتهادی ومستقل نیست .دیگر معرفتها ومبناها ،اگر منطبق با موازین وحی وتعلیم وکتاب وحدیث است که چیزی جدا از کتاب وحدیث نیست ، پس نیازی به آنها نیست، مگر درمقام تفصیل وتبیین ، نه تأسیس وتشریع . واگر منطبق نیست که  یُطرَحُ بِها عَرضَ الجِدار ، باید آنها را بر دیوار زد.

منبع:

حکیمی ،محمدرضا ،شرف الدین ،دفتر نشر فرهنگ اسلامی ،1360 ،ص 148