افراط وتندروی در قرآن

وَمَا کَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا رَ‌بَّنَا اغْفِرْ‌ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَ‌افَنَا فِی أَمْرِ‌نَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْ‌نَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِ‌ینَ ﴿ال عمران١٤٧﴾ سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها،

شکست خوردگان دیروز،سیاست با زان ا مروز شده اند.

روحانی‌نماهای دیروز، یکمرتبه متدّین شده‌اند!

"مقدس‌نماهای بیشعور می‌گفتند مبارزه با شاه حرام است"

روحانى‌‏نماهایى که قبل از انقلاب دین را از سیاست جدا مى ‏دانستند و سر به آستانه دربار مى‏‌ساییدند یکمرتبه متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفى که براى اسلام آن همه زجر و آوارگى و زندان و تبعید کشیدند تهمت ها می زنند