سخن بزرگان

 

هرکس بیشتر برای تو خم می شود

مثل کمانی است که محکم تر به تو تیر می زند

آلمانیها چگونه حکمرانی میکنند ؟ در گفتگو با محمود سریع القلم

 

(کشورهایی که ادعای تمدن سازی دارند باید پل بسازند نه آنکه دیوار بکشند)

ظهور بحرانها در تعیین سرنوشت جوامع و یا دولتها به مراتب از استدلال و برنامه ریزی مهمتر هستند. جنگ جهانی دوم که جان حدود 50 میلیون نفر را گرفت برای آلمان و آلمانیها سرنوشتساز بود.

 آلمانیها چهار درس کلیدی به واسطۀ فاجعۀ جنگ جهانی دوم آموختند:

1)تسلطِ یک طرز تفکر در جامعه به بسیاری تصمیمهای اشتباه منجر میشود.

2)وجود یک حزب فراگیر تنها به پوپولیسم منتهی میشود.

 3)بدون اجماع سازی میان دولت و ملت، جامعه روی رشد، پیشرفت و ثبات را نخواهد دید و

 4)بدون مناظره در سطح جامعه نمیتوان به توسعه دست یافت.

مائو و خشونت

مائوئیسم و خشونت‌های باورناپذیر تاریخی

 

این مقاله به تمام جنبه‌های تاریخی مائوئیسم نمی‌پردازد بلکه بیشتر به خشونت بی‌نظیری توجه دارد که این جنبش در تاریخ بشر مدرن ثبت کرده است.

جنبش‌های کمونیستی در قرن بیستم که در ابتدا عملیات تروریستی هم مرتکب می‌شدند طرفداران و هواداران زیادی بین روشنفکران ارتدکس چپ در سراسر جهان داشتند. بخشی از روشنفکران چپ بنیادگرا در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ قرن بیستم می‌پنداشتند که همه حقایق جهان را فهمیده‌اند و بهترین فرمول رهایی جهان را بایستی به اجتماع با خشونت تام القا کنند.

عقل است که باید داوری کند

«جانمایه آدمی خرد اوست و کسی که خرد ندارد دین ندارد»

فردی به نام ابن سکیت از امام علی ابن موسی الرضا(ع) می پرسد: امروز حجت بر مردم کدام است؟ امام(ع) می فرماید: عقل، با عقل است که سخنی را که واقعا از خداست و صادقانه به او نسبت داده شده است، شناخته و تایید می شود و سخنی که از خدا نیست و به دروغ به خدا نسبت داده شده، شناخته و تکذیب می شود. ابن سکیت عرض می کند: به خدا قسم جواب همین است (تحف العقول، ص473).

مطابق این سخن عقل حجتی است که بر همه حجیت های دیگر حکومت دارد و حتی سخن انبیاء را باید با آن سنجید. در طول تاریخ کم نبوده اند کسانی که پرچم بر افراشته اند و مدعی شده اند که از طرف خدا سخن می گویند و خداوند آنان را به سمت ها و ماموریت های رسالت و امامت و ولایت و وصایت و مسیح بودن و ... برانگیخته است. سخن کدامیک ازاینان را باید پذیرفت و به عنوان سخن خدا حساب کرد؟

به مناسبت تولد نلسون ماندلا

 

وکلاپرس ـ ۱۸ ژوییه سالروز تولد نلسون ماندلا است؛

وکیلی که نه تنها موکل هایش در آفریقای جنوبی، بلکه جهان در هنگام وفاتش کلاه از سر برداشت.

نلسون ماندلا در ۱۸ ژوییه ۱۹۱۸ در روستای کوچک و دورافتاده‌ای در ناحیه متاتا از استان کیپ در آفریقای جنوبی به دنیا آمد.

ماندلا پس از ورود به دانشگاه فورت هار، سرکرده دانشجویان معترض شد و در همان سال اول از دانشگاه اخراج شد و از ادامه تحصیل باز ماند. او در واکنش به حکم ازدواجی اجباری از سوی حاکم تمبو، به ژوهانسبورگ گریخت و به تدریج وارد مبارزات سیاسی شد.

داود فیرحی در پاسخ به مقاله ؛ رویا و توسعه ،رنانی

رؤیا و بحران توسعه

من از رؤیا می ترسم

من از رؤیا، به خصوص رؤیاهای جمعی و ملی می ترسم. کودکی خواب زیاد می دیدم و یک روز مادرم گفت؛ خوابگردی نشانۀ کم عقلی است. فکر می کنم این سخن دربارۀ رؤیاهای ملی نیز صادق است. رؤیای ملی در تحلیل نهایی چیزی جز «ایدئولوژی»؛ یعنی همان شبه آگاهی یا در معنای رادیکال آن «آگاهی کاذب» نیست.

رویا و توسعه ،محسن رنانی

 

انسان بی رویا انسان بی سرنوشتی است

تفاوت اصلی انسان و سایرموجودات زنده دارای هوش، قدرت داستان پردازی و ظرفیت رویا اندیشی اوست. قدرت نطق یعنی منطق ذهنی و مهارت گفتار تنها زمانی ممکن می شود که انسان قدرت داستان پردازی و تخیل و قصه‌‌گویی و مهم‌تر از آنها قدرت رویاپردازی داشته باشد. به همین خاطر کسی هم، که بی‌زبان و ناگویا است چون قدرت داستان‌‌پردازی و رویا‌اندیشی دارد زبان را می آموزد و می‌تواند با زبان اشاره سخن بگوید. و منظورم از رویا، خواب دیدن نیست که آن هم یکی از منشاء‌های رویاست. رویا یعنی این که انسان بتواند زنجیره‌ای از مفاهیم واقعی و ملموس، و انتزاعی و ناملموس، و حتی موهومی را به هم گره بزند و از آنها قصه‌ای خواستنی یا ناخواستنی درست کند

روحانیت وآزمون قدرت (به مناسبت چهلمین روز درگذشت آیت الله امینی)

بدون پذیرش مردم، نمی‌توان برای حاکم مشروعیت قائل شد

محلاتی با نقل‌قولی از امام خمینی افزود:‌ حضرت امام مکررا یک نگرانی را با علمای حوزه علمیه مطرح می‌کردند؛ به طور نمونه در ملاقات فقهای شورای نگهبان فرمودند: کاری نکنید که مردم بگویند اینها (روحانیون) دستشان به جایی نمی‌رسید و حالا که رسید، دیدیم که چه کردند، استبداد دینی یک تهمت است که کاری نکنیم که مردم بگویند؛ یعنی حتی اگر استبداد دینی واقعیت نداشته باشد

«روحانیت و آزمون قدرت» موضوع نشست اینستاگرامی علی مطهری و سروش محلاتی بود؛ نشستی که انجمن اندیشه و قلم به مناسبت چهلمین روز درگذشت آیت‌الله امینی، عضو مجلس خبرگان رهبری برگزار کرد. همان‌طور که از عنوان نشست پیدا بود، مطهری و محلاتی در این نشست درباره نسبت قدرت و روحانیت صحبت کردند

پایداری ملی و توسعه(محسن رنانی)

 

این روزها به علت درگیری در برنامه مطالعاتی «شاخص توسعه ملی» که در «پویش فکری توسعه» تعریف کرده‌ایم، گزارش‌های مختلفی را در زمینه‌ شاخص‌های توسعه ایران دیده ام. یکی از بهترین این گزارش‌ها که در این ایام دیده‌ام، گزارشی است که مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۷ با عنوان «پایداری ملی و سیستم‌های حکمرانی» منتشر کرده است (ظاهرا این گزارش بعد از مدتی از سایت رسمی این مرکز حذف شده است). امروز که مطالعه این گزارش را تمام کردم، تصمیم گرفتم آن را برای ایرانیان علاقه‌مند به مساله توسعه ملی، معرفی کنم

شکافهای قومی و فروپاشی یوگسلاوی

 

یادداشتی از حبیب حسینی‌فرد: روزهای ۱۳ و ۱۶ مه امسال به لحا‌ظ تاریخی در جنوب شرقی اروپا، به طور مشخص در منطقه بالکان، یادآور دو رویداد بود که دوباره شکاف‌های قومی و ملی و مذهبی را به یادها آورد.

این رویدادها یا خود نطفه جداسری‌ها و انشقاق‌های خونین در منطقه بالکان و تجزیه نهایی یوگسلاوی بودند یا در تشدید آن نقشی عمده داشتند.

رویکرد کنونی به این رویدادها بار دیگر حکایت از آن دارد که چگونه ناسیونالیسم مهاجم و سلطه‌جویی که خود را صرفا قربانی می‌داند تفاهم و همزیستی و درک متقابل و رسیدن به توافق و سازش را برنمی‌تابد و پیوسته در تلاش است روایتی دلبخواه و همسو با سوداگری‌های سیاسی خود از رویدادها ارائه کند.

 

ملی‌گرای نهفته سر باز می‌کند

 

۱۳ مه امسال مصادف بود با سی‌امین سالگرد بازی تلخ و تاریخی دو تیم قدر یوگسلاوی، ستاره سرخ بلگراد و دیناموی زاگرب، در استادیوم ماکسیمیر در زاگرب، مرکز کرواسی. ستاره سرخ و دینامو دو تیمی بودند که دو قوم بزرگ در مجموعه یوگسلاوی یعنی صرب‌ها و کروات‌ها را نمایندگی می‌کردند هر چند که ترکیب قومی دو تیم یک دست نبود

جامعه پذیری سیاسی

جامعه پذیری سیاسی وتأثیر آن در ثبات حکومت

چکیده

جامعه پذیری سیاسی نوع خاصی از آموزش سیاسی است که به موجب آن افراد نگرشها ،ارزشها ،باورها،عقاید ورفتارهای خود را به نحوی توسعه می دهند تا برای یک شهروند خوب شدن در کشورشان مساعد باشند و فرایندی است که بوسیله آن مردم به عقایدشان راجع به سیاست شکل می دهند بنابراین مردم در چنین فرایندی که جامعه پذیری سیاسی نامیده می شود با فرهنگ سیاسی آشنا می شوند وبه انتقال آن می پردازند .

از مهمترین ابزارهای جامعه پذیری سیاسی عبارتند از :خانواده،آموزش و پرورش،رسانه های جمعی ،همسالان ومذهب که اگر این ابزارها در راستای هم باشند وبه تقویت و تکمیل عملکرد یکدیگر بپردازند قطعاًمنجر به حفظ تقویت نظام می شود و اگر در تعارض با هم باشند منجر به انواع بحرانها در حکومت می شود.

........................................................................................................................................

کلید واژه ها :جامعه پذیری،جامعه پذیری سیاسی ،فرهنگ سیاسی ،ثبات سیاسی

مقدمه:

جامعه پذیری سیاسی موضوعی مرتبط با فرهنگ سیاسی است و دلالت بر فرایندانتقال وکسب ارزش، نقش و رفتارهای اجتماعی و سیاسی توسط اعضای یک جامعه دارد